· 

Zondag 26 April 2020

Wat heb ik de afgelopen week van mijn vrijheid genoten, nu ik weer buiten de deur mag komen :o) 
Maandagochtend werd ik al vroeg wakker gebeld door de bloedprikster, deze stond om 06:45u al voor mijn deur. Ik moest geprikt worden op mijn suiker omdat deze sinds de Corona van slag is.
Ik krijg heel veel hypo's, doordat de suiker te laag is. In het ziekenhuis werd ik meermalen geprikt en zo kwamen ze er achter. Medicatie is daar aangepast en het advies aan de huisarts om het te controleren.
Het prikken was natuurlijk weer een heel drama, ze heeft uiteindelijk in mijn voet geprikt. Wel fijn dat ze het niet meteen opgaf en het aandurfde op mijn voet want dat durft niet iedereen.
Doordat ik zo vroeg wakker was heb ik eens een keer de zonsopkomst gezien, die zie ik normaal gesproken zelden. Ik ben daarna wel weer lekker terug in bed gekropen, wachtend op de thuiszorg.

 

Maandagmiddag zag ik mijn kans schoon en ben ik er meteen met de scootmobiel er op uit gegaan. Niet te ver omdat ik niet wist hoelang de accu het vol zou houden, de scootmobiel heeft immers vanaf oktober stil gestaan.
Ik ben richting de Pannenhoef gereden dat is iets van 8 km. Een heel mooi stuk natuur en het was onderweg lekker rustig, weinig mensen tegen gekomen. Natuurlijk veel foto's gemaakt onderweg.
Ik vond alles mooi, het frisse groen van de bomen, een weiland vol paardenbloemen en madeliefjes, de uitzichten, gewoon alles. Als je zolang niet buiten bent geweest want ik zat natuurlijk al langer binnen, dan geniet je buiten des te meer en zie je de schoonheid van de natuur ook beter. Al heb ik dat altijd al wel gezien volgens mij. 
Zo kan ik ook vanuit mijn stoel hier binnen genieten als ik de kale bomen van lieverlee steeds groener zie worden. Ook de mooie blauwe luchten zonder vliegtuigen, de zon die schijnt enz.
Ik heb uiteindelijk een rondje van 17 km gereden.
Onderweg moest ik wel denken dat het eigenlijk heel bizar en bijzonder is. Drie weken terug zeiden de artsen dat ik te slecht was voor beademen en zou overlijden aan de Corona en zo rijd ik weer lekker rond op de scootmobiel.
Hoe raar en onverwachts het leven dan toch kan lopen. Dat speelt nog steeds wel door mijn hoofd en daarom denk ik ook dat we moeten proberen te genieten van elke dag die ons gegeven is!!

 

Dinsdag kreeg ik bericht van mijn huisarts dat de suiker weer veel te laag was namelijk 3.2. Voorlopig moet ik zelf thuis 3x per dag prikken en doorgeven. Als de suiker te laag is dextropur nemen of iets eten. Maar het eten is nog wel een probleem als gevolg van de corona heb ik heel weinig eetlust.
Ik probeer wel netjes 3x per dag te eten en tussendoor heb ik de flesjes nutridrink nog. Als ik op pad ga moet ik ook zorgen dat ik iets bij me heb, voor het geval dat. Ik doe mijn best. Dat rare lijf van mij ook :o(

Lastig is dat ik het zelf niet echt voel dat ik een hypo heb. Ik denk nu wel dat als ik een droge mond heb en erg moe, dat het verschijnselen van de hypo zijn.
Eerst dacht ik dat dit door medicatie en conditie kwam. Waarschijnlijk is het dus door de lage of hoge suiker.

 

Dinsdagmiddag ben ik er weer lekker op uit gegaan, ik had nu de smaak te pakken. Deze keer ben ik naar de Verloren Hoek gereden want ik wilde bij Dina wat boekjes afgeven.
Dat heb ik ook gedaan. Daarna ben ik het bos ingereden en daar lekker genoten en foto's gemaakt. Binnendoor naar het Liesbos en ik kwam langs een Mariakapel. Daar wilde ik kaarsjes branden maar ik kon er niet met de scootmobiel binnen. Hij kon niet verder dan de deuropening. Ik denk dat ik 5-6 passen moest lopen, het 1e stukje tussen de banken door die ik vast kon pakken en dan 2 losse stappen. Ik was wel erg wankel maar ik kon bij Maria komen. 4 kaarsjes opgestoken:
1 voor mijn vriendinnen Rianne en Marieke als dank voor de hele vele kaarsen die zij steeds voor mij branden.
1 voor mijn broer en andere zieken die ik ken.
1 als dank voor de velen van jullie die steeds aan mij denken en steunen met kaarten, kaarsen, wensen etc. 
1 voor mezelf om Maria te bedanken dat ik weer zover ben dat ik naar buiten kan en kan genieten op deze manier.


Tot zover ging alles goed, tot het moment dat ik om wilde draaien om weer naar buiten te gaan, toen donderde mevrouw omver en belandde op de vloer en met mijn heup en schouder tegen de banken.
Dat was wel even pijnlijk. De heup en schouder zijn inmiddels flink blauw, maar alles werkt nog wel.
Gelukkig was er verder niemand in de kapel en ben ik met wat moeite zelf weer omhoog kunnen klauteren en naar de scootmobiel kunnen strompelen.
Dat overkomt mij dan weer maar ik moet ook zeggen dat ik lekker eigenwijs ben en het avontuur op zoek hoor. Ik weet natuurlijk dat ik heel wankel ben en het lopen erg moeilijk gaat, daarom gebruik ik ook de rolstoel.
Niet gek als je geen evenwicht meer hebt. Daarbij heeft de Corona mij ook uitgeput en verzwakt. Als ik lekker op de scootmobiel zit te genieten, dan vergeet ik dat allemaal en dan komt er dus een idee in mij op, zonder erbij na te denken
dat ik dingen niet meer kan. En als gevolg gebeurd dit dan en word ik er weer mee geconfronteerd. Het is niet anders.

Maar toch heb ik genoten en dan denk ik; Ik heb het toch maar mooi gedaan!"

 

Toen werd het woensdag en werd ik stijf en stram wakker. Na de wondzorg ben ik nog terug gekropen in bed omdat ik zo moe was.
Woensdagmiddag toch er voor gekozen om weer op rit te gaan, het was heerlijk weer buiten. Nu een rondje door de Ettense Beemden. Geen capriolen uitgehaald alleen doodlopende zandpaden ingereden om te kijken wat daar te zien was. Zo kwam het dat ik een ree over het land zag rennen.
Ook zag ik in de verte de hazen op het land spelen. Later vernam ik dat het een ander soort spelen was. Het is nu rammeltijd dus ze waren ahum 'seksspelletjes' aan het doen ;o)

Op die momenten had ik heel graag willen kunnen lopen zodat ik de polder verder in kon wandelen om nog veel meer te kunnen ontdekken. Wandelend zie je vaak veel meer.
Ik probeer in deze gebieden langzaam te rijden en regelmatig stoppen om goed te kunnen rond kijken. Eigenlijk moet ik ook een verrekijker opdoen en meenemen want ik weet zeker dat er veel meer moois te zien is.
Dan moet ik die wel eerst ergens kopen want ik heb nu geen verrekijker. Een mooi doel weer, achter een verrekijker aan!

 

Donderdagochtend was het weer tijd om samen met de beweegcoaches te gymen op de balkons en galerij. Er is veel animo voor, vooral in de flat aan de overkant staan altijd veel mensen mee te doen.
In onze flat kan ik dat niet goed zien, hoeveel mensen hier buiten staan en mee doen. Ik heb de oefeningen die ik kon doen mee gedaan. Dat zijn dan vooral de arm oefeningen.
Ik voelde het ook in mijn bovenarmen. Het duurde maar 15 minuten, eigenlijk te kort. Maar wel leuk dat ze dit doen.

 

Donderdagmiddag was het net zomer, dus weer er op uit met de scootmobiel. Deze keer ging de reis richting Seppe langs het vliegveld wat tegenwoordig heel chique 'Breda International Airport' heet.
Ik heb een tijd staan wachten tot er een vliegtuig zou opstijgen of landen, maar het was erg rustig en er gebeurde dus niets. Daarna doorgereden naar Rucphen en via St. Willebrord terug.
Daar langs de Lourdesgrot gereden waar ik met de scootmobiel de grot in kon tot aan de kaarsenbak. Dus weer kaarsjes aangestoken, kan nooit kwaad.
Ik was nog iets van 2 km van huis en toen begon de scootmobiel ineens raar te doen. Langzaam rijden en met horten en stoten. Waren ineens alle streepjes weg en reed ik al in het rood.
Ik begrijp het niet want in St. Willebrord stonden er nog genoeg groene streepjes en het is maar 5 km van daar naar huis. Het was dus even spannend of ik thuis kon komen.
Met horten en stoten is dat gelukt en thuis gekomen had ik 25 km op de teller.  Ik vrees toch dat mijn accu's versleten zijn en aan vervanging toe zijn. Alleen kosten die krengen 400 euro per stuk is mij vorig jaar verteld en je moet er 2 hebben.
Komende week eens gaan mailen voor meer informatie bij Welzorg of Medipoint, kijken wat ze daar kosten.

 

Ik heb donderdag ook naar Wheels2Sport gemaild over de handbike. Die zou ik vorig jaar al mogen uitproberen maar toen kwamen ze met de verkeerde handbike aanzetten. Daarna waren ze mij vergeten, toen werd het winter en ik werd ziek enz enz. Nu is het voorjaar en gaan we richting zomer dus ik dacht als ik het nog wil proberen, dan moet ik nu maar eens aan de bel trekken. Dus gemaild en ik kreeg vrijdag bericht terug dat ze komende week concact met mij opnemen, om te zien wanneer ze een handbike kunnen leveren. Misschien kan ik daarmee verder weg.
Maar eerst afwachten of het mij wel lukt want zoveel spierkracht heb ik nog niet. Ik oefende bij de fysio al wel op de handbike maar dat was maar 10-15 minuten en dat ligt al weer een aantal weken stil.
Eerst maar eens afwachten wanneer ze kunnen leveren.

 

Vrijdagochtend lagen mijn darmen heel erg dwars, waardoor ik helemaal niet lekker was. Steeds hevige buikkrampen waarbij het lijkt alsof mijn darmen helemaal dubbel slaan. Diarree en bloed en dan denk ik weer wat is er toch allemaal mis met dat lijf van mij. Ik heb ontzettend genoten van mijn ritjes waar ik soms even al mijn beperkingen kan vergeten.
En dan toch iedere keer weer de confrontatie op de een of andere manier. Soms ben ik dat wel vreselijk beu hoor.
Maandag zag ik trouwens nog erg bleek. In de lift schrok ik van mijn spiegelbeeld. Door alle ritjes heb ik nu kleur op mijn wangen en een rode neus. Ik zie er weer gezond uit zeg maar, alleen ben ik het niet da's het probleem.
En ik merk ook dat mensen die weten dat ik Corona heb gehad, bang zijn. Maandag kwam ik voor het eerst beneden. Ik kwam de lift uit en er stonden een aantal mensen te praten in de hal, die vlogen meteen een eind uit elkaar om bij mij uit de buurt te komen.
We gaan er vanuit dat ik nu niet meer besmettelijk ben. Ik doe zelf nog wel voorzichtig hoor want er zijn nog zoveel vraagtekens rondom het virus, niemand weet iets met zekerheid te zeggen.

 

Vrijdagmiddag hadden we op de parkeerplaats "muziek op het plein". Erwin is 1 van onze cliënten en heeft als hobby DJ spelen. Hij was geïnspireerd door het optreden van vorige week.
Zo besloot hij om een uurtje DJ te spelen hier op het terrein. Ik heb even geluisterd maar voor mij was er niets van de muziek te maken. Alles klonk als boing boing boing, ik kon er verder geen melodie in horen, laat staan zang of tekst.
Jammer, maar het was wel leuk om te zien dat buiten de mensen er wel van genoten en zelfs op de parkeerplaats in de zon in een tuinstoel zaten. Dat vond ik wel leuk voor Erwin.

 

Gisterochtend was ik weer ontzettend moe en na de thuiszorg weer terug in bed gekropen. Dat was rond 10 uur en om 12:15u werd ik weer wakker. Ik voelde mij toen beter en ben er uitgekomen. Het duurde alleen niet lang want 's middag begonnen mij darmen weer te vervelen, hetzelfde als vrijdag. Dat duurde tot het eind van de middag en toen werd mijn buik weer rustiger maar ja de dag is dan om. Vandaag voelt het gelukkig weer beter, hopen dat het zo blijft maar het is elke dag afwachten wat mijn lijf voor plannen of verrassingen heeft.

 

Morgen Koningsdag, zal wel een rare dag worden nu met alle Corona maatregelen, geen vrijmarkten, geen feesten, geen optredens. Alhoewel bij ons op het plein komt morgenmiddag accordeonist Juul Bouman optreden. Hij had mij afgelopen week een berichtje gestuurd of hij mocht komen, maar dat zag ik pas eind van de middag.
Ik heb hem in contact gebracht met de bewonerscommissie want ik had zoiets van dat ik toch niet in mijn eentje beslissen. Samen hebben ze het snel geregeld want hij komt dus morgen al.
Ik weet dat ik weinig aan zijn muziek heb omdat ik de accordeonmuziek niet goed kan horen. In de CI klinkt dat geluid eentonig en kan ik er ook geen melodie uithalen. Ik heb Juul namelijk al vaker horen spelen hier in het winkelcentrum.
Maar ik vind het voor de andere bewoners heel leuk als zij er wel van genieten, dat is voor mij dan weer leuk om naar te kijken. Zo hebben we toch een beetje Koningsdag hier. Mocht je iets gaan doen op Koningsdag dan veel plezier. 

 

Ik heb afgelopen week heel veel foto's gemaakt, heb deze op facebook gedeeld. Ik weet dat er lezers zijn zonder facebook en nu heb ik iets bedacht dat jullie de foto's ook kunnen zien.
Ik heb ze namelijk hier op de Jimdo website gezet, die is voor iedereen toegankelijk.  Bovenaan onder de kop foto's kunnen jullie alles vinden.

Reactie schrijven

Commentaren: 0