Tja, wat zal ik eens vertellen over deze week, hij had een r(n)are start.
Maandagmiddag moest ik naar het ziekenhuis voor de Longonderzoeken en bloed prikken. Het prikken liep wat uit met diverse pogingen alvoren het slaagde. De Longfunctietest en Longfoto waren snel
klaar, voor ik de afspraak had was ik al klaar.
Aangezien ik nog geen afspraak voor de uitslag had, ben ik naar de poli gereden om dit te melden en een afspraak te maken bij de Longarts. Dat verliep niet zonder slag of stoot want ik kan pas 7
juli terecht. Niet normaal toch dat je 4 weken op een uitslag moet wachten!?Het was ook niet de bedoeling van de longarts geweest, hij had gezegd dat ik 2-3 dagen na de onderzoeken voor de
uitslag moest komen. Maar blijkbaar is de arts nu afwezig en duurt het daardoor zo lang.
Het is ook lastig want ik was alleen (er mag nu niemand mee naar het ziekenhuis i.v.m. de coronaregels) De poli medewerkers zitten achter plexiglas en met een computerscherm voor hun neus.
Ik zit laag in de rolstoel en kan hen amper zien. Ze deed wel het computerscherm een stukje naar beneden maar nog steeds was haar mond onzichtbaar.
Hierdoor en door de plaat kon ik heel slecht horen wat ze zei. Ik heb een aantal keer gezegd dat ik haar niet kon verstaan. Dat ik slechthorend ben en haar mond niet kon zien, dat haar mondbeeld
juist belangrijk voor mij is om te verstaan wat zij zegt.
Helaas drong mijn verhaal niet zo door. Ik werd best wel pissig maar ging er dus toch weg met een afspraak op 7 juli *snik*
Maandag was toch al geen fijne dag want dezelfde middag was het afscheid van mijn zwager Theo, de man van mijn oudste zus Elly. Hij is vorige week nogal onverwachts overleden. Aangezien we nog steeds met de Corona regels leven mochten er met het afscheid maar een beperkt aantal personen bij zijn. Dat was het gezin van Theo en Elly. In gedachten was ik bij het afscheid en thuis gekomen uit het ziekenhuis heb ik maar een kaarsje gebrand, om op deze manier een soort van meeleven en afscheid nemen. Het is wel raar hoor. Ik heb Theo al een poos niet meer gezien en nu te beseffen dat ik hem ook nooit meer zal zien, dat is vreemd.
Dinsdag heb ik mij weer herpakt en besloten een mail naar de Longarts te sturen. Met de vraag of hij via de mail de uitslag door kan geven. Helaas heb ik niets van hem terug vernomen, dus hij zal
inderdaad afwezig zijn. Balen!!
Misschien dat ik de Longverpleegkundige nog kan mailen om het te vragen. Al denk ik dat zij dit soort zaken niet door mag geven.
Het was deze week niet echt mooi weer om er op uit te gaan met de scootmobiel. Ik heb veel thuis gezeten en hier wat zitten knutselen, lezen, tv kijken. Vrijdag was het wel mooi weer en volgens
de buienradar zou het in de middag droog blijven en pas tegen 17:00u gaan regenen. Dus ben ik er op uit getrokken. Langs Hans gereden om te vragen of hij zin had om mee te gaan, samen is het toch
gezelliger. Hij ging mee.
We zijn richting Breda gereden en daar zochten we een rustig terrasje. Uiteindelijk gevonden maar toen we er zaten, zagen we de lucht heel grijs worden. Hans vond dat we snel naar huis moesten om
droog aan te komen. Zelf had ik gedacht dat we beter op het terras konden blijven tot de bui over was getrokken. Hans stond al bij zijn fiets, dus zijn we toch richting huiswaarts gegaan. Het
leek goed te gaan maar halverwege begon het toch te regenen. We stonden toen net onder een viaduct en daar stonden we droog, dus zijn we er gebleven tot de bui over was. Uiteindelijk zijn we
beiden droog thuis gekomen.
Gisteren was het ook mooi weer en de lucht leek rustig, dus weer met de scootmobiel er op uit, nu alleen.
Ik ben naar Rijsbergen gereden en daar langs een mooi, landelijk fietspadje langs het water (Aa of Weerijs). Een mooie omgeving daar. Als ik alleen ben dan doe ik lekker rustig aan en stop overal
om rond te kijken en foto's te maken, gisteren heb ik dat ook gedaan.
Of ik ze hier kan plaatsen weet ik nog niet. Ik maak de collages altijd op mijn telefoon, daar staan de foto's ook op.
Maar ik vrees dat mijn telefoon stuk is want hij wil niet meer opladen. Heel de nacht aan de oplader gelegen, maar niets erbij.
Inmiddels is de batterij helemaal leeg, ik heb diverse kabels geprobeerd maar het lukt niet om de telefoon opgeladen te krijgen.
Waarschijnlijk gaat het een nieuwe telefoon worden, deze is inmiddels al 4 of 5 jaar oud, best oud vor een telefoon.
Misschien dat ik via facebook iets kan proberen, want daar heb ik gisteren al wat foto's geplaatst.
Dat was het weer voor deze week. Komende week heb ik een hele lege pagina in mijn agenda, niets te doen dus.
Maar je weet het nooit wat ik ga beleven, tot zondag!
Reactie schrijven